न शिशिर न वसन्त

Spread the love

जब जिन्दगी शिशिर जस्तो थियो

उराठ, खालि, सुन्य पट्यार लाग्दो

मेघबाट एकाएक बर्सिए मोतिका दाना

अनि बनाइदिए उराठ शिशिरलाइ वसन्त

गुलाफले उराठपन हटाउन थाल्यो

खालि त म भएको थिए – भावसुन्य

पट्यार भन्दा बढी पत्यार लाग्न थालेको थियो !

एकाएक हुरीले भाच्यो

फक्रन नपाएकै गुलाफको मुना

भरिदियो मन नैराश्यता र बनाइदियो धुलाम्मे

अनि पट्यार र पत्यारको भुमरीमा रुम्मलिरहे

जिन्दगी न शिशिर भयो न बसन्त !

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *